Op heel wat plaatsen in Vlaanderen komen invasieve soorten duizendknoop voor. Lokale besturen en andere terreinbeheerders hebben vaak moeite om de verspreiding onder controle te houden. Soms is het aangewezen om niets te doen, stelt het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO).
Japanse, Sachalinse en Boheemse duizendknoop zijn uitheemse invasieve plantensoorten die aanzienlijke ecologische en economische schade kunnen veroorzaken. Bestrijding ervan is erg moeilijk. Ook het INBO zoekt mee naar oplossingen.
Gedurende drie jaar onderzocht het instituut de oppervlakteverandering bij 45 populaties onder laagfrequent maaibeheer of nulbeheer. Het onderzoek toont statistisch aan dat bij nulbeheer de oppervlakte-uitbreiding gemiddeld even snel verloopt als bij laagfrequent maaibeheer. De resultaten van het maaibeheer variëren echter meer dan van nulbeheer. De onderzoekers stelden zowel krimp als toename van haarden vast. Welke kant het uitgaat onder maaibeheer is zeer moeilijk in te schatten. Wellicht heeft het te maken met verschillen in de vitaliteit van een duizendknoopruigte in combinatie met de beschaduwing, competitie met andere planten of voedselrijkdom van de bodem op een groeiplaats.
Daarnaast onderzocht het INBO ook manueel uitspitten. Duizendknoop kan hiermee effectief en efficiënt bestreden worden op voorwaarde dat de wortelstokken niet veel dieper zitten dan ongeveer een halve meter. ‘We raden aan om manueel uitspitten vooral in te zetten voor de bestrijding van recente populaties omdat die nog geen uitgebreid wortelstoknetwerk ontwikkelden’, zegt onderzoeker Marijke Thoonen. ‘Bij invasieve duizendknopen is proactief en zorgvuldig werken noodzakelijk. Voor gevestigde duizendknoophaarden adviseren we om, waar mogelijk, het nulbeheer te handhaven. Als maaibeheer wenselijk is, wees dan extra voorzichtig om verspreiding van fragmenten te voorkomen.’
Bron foto: Japanse duizendknoop is een invasieve plant die op veel plaatsen in Vlaanderen woekert. © J. Miller / Wikimedia Commons
