arrowhead-leftarrow-ios-forwardarrow-forwardcalendarbookmarkpricetagsclockcloseFacebook-colorpersonFacebook-colorprintergridhomeinfoFacebook-colormenulockemailsmartphonephonephonepinpinflip-2searchflip-2Facebook-colorcloud-uploadpersonpersonFacebook-colorglobe-2
Overslaan en naar de inhoud gaan

Meer samenwerking en steun nodig voor stadslandbouw

5 min. leestijd
Meer samenwerking en steun nodig voor stadslandbouw

Voor haar doctoraatsonderzoek aan VUB en KU Leuven onderzocht Alessandra Manganelli verschillende alternatieve voedselproductienetwerken in stedelijke omgevingen, waaronder Brussel. Ze doet ook een aantal suggesties ter versterking van projecten in regio Brussel. Ze gelooft onder meer dat stedelijke landbouwprojecten meer moeten samenwerken om bijvoorbeeld het gebrek aan beschikbare grond en de versnippering ervan het hoofd te bieden.

 

Hoe kunnen zulke kleinschalige initiatieven zich in een ingewikkelde stedelijke constellatie in stand houden? Hoe ondersteunt de Brusselse regio bottom-up-initiatieven zodat deze een impact hebben op lange termijn? Op basis van een vergelijkende studie met stedelijke landbouwprojecten in Toronto, pleit Manganelli dringend voor meer samenwerking tussen landbouwinitiatieven en moet er ook vanuit politieke hoek dringend meer initiatief genomen worden om stadslandbouw te ondersteunen.

Manganelli bestudeerde verscheidenene Brusselse stedelijke landbouwprojecten (Boeren Bruxsel Paysans, GASAP Community Supported Agriculture Network en Do Good Food) en beleidsinitiatieven rond voeding. Op basis daarvan onderscheidt ze drie grote hindernissen.

• Ten eerste krijgen (groeiende) landbouwinitiatieven af te rekenen met organisatorische obstakels zoals het dagdagelijkse runnen van het initiatief, meer ingewikkelde besluitvormingsprocessen en praktische problemen die gelinkt zijn aan hogere productie zoals meer logistiek.

• Ten tweede botsen deze projecten op problemen zoals voldoende financiële middelen, mankracht en vruchtbare landbouwgrond.

• Ten derde staan ze ook voor institutionele uitdagingen die te maken hebben met het beleid op zowel lokaal, regionaal als nationaal niveau.”

Alternatieve voedselproductienetwerken of initiatieven zijn door hun hybride karakter moeilijk thuis te brengen. Ze vallen namelijk tussen verschillende sectoren, bestuursniveaus en bevoegdheden en breken met de traditionele tweedelingen zoals staat versus markt. De VUB-onderzoekster vindt dat net boeiend, in het bijzonder binnen de complexe politieke structuur van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

Naast Brusselse projecten onderzocht zij ook landbouwinitiatieven in Toronto die al langer bestaan. Ze stelt vast dat dankzij voldoende grondstofvoorziening en actie van belangrijke voedselbeleidsorganisaties, Toronto er in geslaagd is om de nodige omkadering te voorzien voor stedelijke landbouw.

Op basis hiervan stelt Manganelli ook een reeks maatregelen voor die nodig zijn om Brusselse landbouwinitiatieven te ondersteunen. Ze gelooft onder meer dat stedelijke landbouwprojecten in de eerste plaats meer moeten samenwerken om bijvoorbeeld het gebrek aan beschikbare grond en de versnippering ervan het hoofd te bieden. Daarnaast pleit ze voor meer politieke steun en meer omkadering voor lokale voedselproductie in het beleid en administaties.

Bron: VUB

Gerelateerde artikels