Vlaanderen heeft bepaald hoe het geld voor de strijd tegen de droogte verdeeld zal worden. Ongeveer de helft van de pot van 343 miljoen euro gaat naar investeringen in natte natuur en bijna een kwart naar investeringen in landbouwgebied. “De Blue Deal is van cruciaal belang als we Vlaanderen willen wapenen tegen de droogte en waterschaarste van de toekomst. Een werk van lange adem weliswaar, maar eentje die een zeer goede start nam”, zegt Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA).
In 2020 investeerde Vlaanderen al 75 miljoen euro in de eerste projecten van de Blue Deal. De Taskforce Droogte heeft nu beslist waar de 343 miljoen euro in geïnvesteerd zal worden. Hiermee komt de totale investeringsgolf van de Blue Deal op 418 miljoen euro.
Het geld wordt verdeeld over de bevoegdheden van drie ministers. Minister van Economie en Landbouw Hilde Crevits (CD&V) en minister van Openbare Werken Lydia Peeters (Open Vld) krijgen respectievelijk 15 procent (50 miljoen euro) en 10 procent (35 miljoen euro). Drie kwart van de middelen, 258 miljoen euro, is voor rekening van Omgevingsminister Demir.
Natte natuur
De helft van de middelen gaat naar natte natuur in brede zin van het woord. “De afgelopen 50 tot 60 jaar verloor Vlaanderen 75 procent van zijn natte natuur. Van de 244.000 hectare natte natuur die er rond de jaren 1950 was, blijft nu maar 68.000 hectare over, bovendien van wisselende kwaliteit. Nochtans zijn alle experten het er over eens dat meer natte natuur de meest kostenefficiënte investering is om terug van Vlaanderen een spons te maken”, aldus Demir. “Door moerassen, plassen en meren, natte graslanden, al dan niet beboste veengebieden en (kust)moerassen in Vlaanderen te herstellen kunnen we de grootste hoeveelheid water vasthouden en tegelijk ook veel koolstof opslaan.”
123 miljoen euro is voor specifieke natte natuurprojecten, denk aan het herstel van de waterhuishouding in de open en de bebouwde omgeving, waaronder Duinencomplex (West-Vlaanderen), Rivierherstel Leie (West- en Oost-Vlaanderen), Vallei van de Kleine Nete (Antwerpen) en het brongebied van de Zwarte Beek (Limburg).
Verder gaat 30 miljoen euro naar natte natuurinvesteringen rond de onbevaarbare waterlopen en 15 miljoen euro dient om meer ruimte voor water en natuur te voorzien in steden en gemeenten door onder meer ontharding.
Landbouw
Landbouwers ondervinden als één van de eersten de gevolgen van droogte aan den lijve. Daarom wordt 74 miljoen euro in landbouwgebied gepompt. 40 miljoen euro wordt geïnvesteerd in onder meer grondenruilen, hermeanderende beken, infiltratieprojecten, het dempen van overbodige grachten en de realisatie van peilgestuurde drainage ter vervanging van klassieke drainage. Verder beschikt het Departement Landbouw en Visserij 10 miljoen euro om landbouwers te ondersteunen en te stimuleren om groene investeringen aan te gaan. De praktijkcentra krijgen 8 miljoen euro voor onderzoeksprojecten rond innovatiegedreven waterefficiëntie en de shift naar droogteresistente teelten.
Ook provincies en bedrijven uit de agrovoedingsketen krijgen een deel van de koek, namelijk 10 miljoen euro om te investeren in hergebruik van restwater en de opbouw van waterreserves. Ten slotte is nog 6 miljoen euro voorzien voor sensibilisering, opleiding en advies binnen de landbouwsector.
Brede transitie
Naast de landbouwsector krijgt ook de bedrijfswereld 18 miljoen euro om de transitie te maken naar waterbesparing en circulair watergebruik. “De focus op circulair werken, spaarzaam omgaan met water en kostenefficiënt werken, is een win-win voor alle partijen: het milieu, de landbouwers en zeker ook de ondernemers”, zegt Demir.
De Vlaamse Waterweg krijgt 35 miljoen euro om beter bevaarbare waterlopen te creëren. Verder gaat 16 miljoen euro naar investeringen die inzetten op het grootschalig hergebruik van hemelwater, een slimme sturing van bestaande hemelwaterbuffers en duurzame en optimale benutting van effluent. Dat gaat bijvoorbeeld om de realisatie van grootschalige bufferbekkens op bedrijventerreinen.
Tot slot moet 21 miljoen euro de achterstand op het vlak van digitalisering en efficiënte meetnetten wegwerken. Zo worden de bestaande meetnetten oppervlaktewater en grondwater performanter en fijnmaziger gemaakt en wordt de stap gezet naar digitale monitoring en datavergaring. Ook de ontsluiting van data is hierbij naar de verschillende stakeholders is voorzien. Daardoor worden real time metingen en kwaliteitsvolle open data mogelijk in zowel de strijd tegen droogte én wateroverlast als de waterkwaliteitsmetingen.
Bron: VILT
