Het Belgische Wirtz International ontwierp de nieuwe beeldentuin bij de recent geopende uitbreiding van Kunsthaus Zürich, ontworpen door David Chipperfield Architects Berlin.
Het Kunsthaus Zürich aan de Heimplatz in het centrum van de stad, werd gebouwd tussen 1904 en 1910 naar een ontwerp van de Zwitserse architect Karl Moser. In het verleden werden al enkele gebouwen toegevoegd. Recentste toevoeging is een nieuw gebouw aan de overzijde van het plein, ontworpen door David Chipperfield Architects Berlin. Een bezoekersgang onder het plein verbindt het nieuwe gebouw met het bestaande Kunsthaus en vormt zo één institutioneel geheel. Met deze uitbreiding is het Kunsthaus Zürich het grootste kunstmuseum van Zwitserland,
Samen met het Schauspielhaus (theater) aan de oostkant van het plein vormen de museumgebouwen een ‘gateway to the arts’, een stedelijke toegang tot de onderwijsmijl die leidt naar de universiteitsgebouwen in het noorden van de stad.
Buitensalon
De ‘kunstentuin’ van het nieuwe museumgebouw, ontworpen door Wirtz International fungeert als voortzetting van de centrale inkomhal van het Kunsthaus, die de drukke Heimplatz bij de hoofdentree verbindt met de hoger gelegen beschermde tuinen van de oude kantonnale school en met de universiteitswijk verderop op de helling.
De tuin, die ook buiten de openingsuren van het Museum geopend is, fungeert tevens als een soort ‘buitensalon’. Hij is doelbewust afgeschermd van de drukke aangrenzende straten met golvend geknipte beukenmassieven en nieuw aangeplante lindebomen. Langs de buitenkant konden enkele oude bomen worden behouden, maar er werden verschillende nieuwe toegevoegd om deze groene buffer te versterken. De tuin wordt ook gebruikt als extra tentoonstellingsruimte met sculpturen en installaties van onder meer Dan Graham, Kader Attia, Pipilotti Rist en Auguste Rodin. Hij zal ook gebruikt worden voor wisselende tentoonstellingen, zoals recent van Niki de Saint Phalle
Gerelateerde artikels
