De parkbegraafplaats is een beschermd landschap waar jaarlijks ca. 1250 Antwerpenaren hun laatste rustplaats krijgen. Bezoekers vinden er o.a. bossen, monumentale dreven, oude bomen, grachten, vijvers, funerair erfgoed met rustplaatsen van bekende Vlamingen, vernieuwende gedenkplaatsen, meditatieve rust, biodiversiteit en wandel- en joggingpaden.
De visie bij de oprichting in 1911 was dat men er niet enkel zou komen om doden te bezoeken, maar ook om te komen wandelen. Schoonselhof is echter niet opgevat als een klassiek stadspark, noch als een natuurgebied. Men opteerde voor het transformeren van deze actieve begraafplaats van een dode naar een levende plaats d.m.v. 3 beheermaatregelen, nl. verschraling, extensief maaibeheer en schaapbegrazing.
De overgang van grijze naar groene begraafplaats werd meer dan 10 jaar geleden ingezet met het invoeren van een systematische verschraling van het landschap. Maaisel werd afgevoerd en bemesting stopgezet. Na enkele jaren werpt het zijn vruchten af. Zeldzame plantensoorten verschijnen, insecten krijgen meer overlevingskansen, een keten van leven herstart, een natuurlandschap keert terug en de biodiversiteit verhoogt. Het maaibeheer wordt nog efficiënter omdat de maaifrequentie verlaagt en de hoeveelheid maaisel daalt. Het Schoonselhof toont hoe heischraal grasland is teruggekeerd als meer waardevol alternatief voor een strak gemaaid, ecologisch weinig waardevol gazon.
Als logisch vervolg werd extensief maaibeheer ingevoerd. Zones die zich leenden voor verandering in maaibeheer, in totaal 9,5 ha., werden afgebakend en opgenomen in een beheerplan. Met communicatieborden werden de maatregelen en hun voordelen aan de bezoeker verduidelijkt. Een in 2018 door Natuurpunt uitgevoerd onderzoek staafde de aanwezigheid van 9 zeldzame plantensoorten op een totaal van 289 geïdentificeerde plantensoorten. Een treffend voorbeeld is de gevlekte orchis die vroeger zelden voorkwam maar nu welig tiert op vele taluds die slechts eenmaal per jaar worden gemaaid.
Schoonselhof telt bijna 8 km aan grachtkanten. Om te vermijden dat de taluds ervan dichtgroeien, werden ze in het verleden machinaal gemaaid. Om verdichting van de ondergrond, beschadiging van boomstammen en lawaai van machines te vermijden, begrazen sinds mei 2020 ca. 150 Kempense heideschapen de grachtkanten op een duurzame en milieuvriendelijke manier. Invasieve planten en te hoge struiken worden teruggedrongen, de biodiversiteit verhoogt, er ontstaat een gevarieerde kruidlaag, het beschermde landschap behoudt zijn natuurlijk voorkomen en de begraafplaats krijgt nog meer uitstraling van rust en bezinning.
- adres: Krijgsbaan 100
- oppervlakte: 88 ha