Voor het transport van steenkool werd een dubbele spoorlijn aangelegd van Beringen-Mijn tot aan het Albertkanaal. Heden is het spoorlijntraject enkel nog een relict. In de zoektocht naar een herbestemming werd het gebied als een groene oase omschreven. Daarom was de inrichting als landschapspark de meest logische optie. In 2013 startte de ontwerpfase met uitvoering in 2016-2017.
Volgens de Ferrariskaart bestond Beringen grotendeels uit heide en cultuurgronden. Begin 20e eeuw veranderde het landschap drastisch onder invloed van de steenkoolontginning. Bij de sluiting van de steenkoolmijn in 1989 onderging het landschap opnieuw een metamorfose waarbij de omgeving verruigde. Na het verwijderen van de wildgroei in 2014 werd de spoorlijn terug zichtbaar alsook de Claveauweg met rode esdoorndreef.
Een totaalvisie met behoud van een cultuurhistorische spoorlijn in relatie met de omgeving drong zich op. Landschapsduiding kwam er via de ‘Kastanje-huisstijl’, en van achterstallig beheer evolueerde dit naar een natuurlijker beheer. Er was ook afstemming op de ontwikkelingen van be-MINE. Andere realisaties waren de aanleg van de fietsverbinding, de restauratie van de spoorwegbrug en de aanleg van een parking. Alle realisaties zijn volgens de principes van integraal waterbeheer uitgevoerd.
Voor het ontwikkelen van dit landschapsproject waren er verschillende partnerschappen. De N.V Mijnen zorgde voor de verkoop van de site aan de stad. Het provinciebestuur en Toerisme Limburg droegen zowel inhoudelijk als financieel bij. Ook Onroerend Erfgoed Vlaanderen, Toerisme Beringen en het Regionaal Landschap Lage Kempen waren belangrijke spelers.
- Adres: Beringen-Mijn - Albertkanaal.
- oppervlakte: 6,8 ha
- Kostprijs: €1.078.000 (incl. btw)
- Subsidies: €453.000 Provincie Limburg
- Ontwerp: Het Beeld Van Morgen, Beringen
- Groenaanleg: Groenbedrijf Van Vlierden, Pelt
- Groenonderhoud: Regionaal Landschap Lage Kempen en tuinaanleg J&K, Herk-de-Stad.