50% meer bestuivende insecten tegen 2030: dat is de doelstelling van de Nationale strategie voor bestuivers. De bevoegde overheden, zowel de regionale als de federale, hebben zich ertoe verbonden samen te werken voor gezonde ecosystemen, een duurzamere voedselproductie en het welzijn van de mens.
Bestuivers zijn van levensbelang voor de biodiversiteit en voor het overgrote deel van de teelten bestemd voor onze voeding. Nochtans gaan de bestuivende insecten met rasse schreden achteruit. Ze worden in België bedreigd door het gebruik van pesticiden, door de vernietiging van hun habitat of door klimaatverandering.
De situatie is zorgwekkend en dringend voor de duizenden soorten bestuivers, die bedreigd worden door het gebruik van pesticiden, door de vernietiging van hun habitat of door klimaatverandering. Een paar voorbeelden:
- Van de 381 soorten wilde bijen is meer dan een derde verdwenen of in verschillende mate bedreigd (45 uitgestorven soorten en 113 bedreigde soorten).
- De kolonies honingbijen hebben, vooral na de winter, te lijden onder een hoge sterfte.
- Zweefvliegen vertonen een dalende tendens en meer dan 50 van de ongeveer 320 soorten zijn bedreigd.
- Ongeveer een derde tot de helft van de 2423 in ons land geregistreerde soorten dag en nachtvlinders is verdwenen of wordt bedreigd.
Na de aanbevelingen van de Nationale Werkgroep Bestuivers hebben de vier ministers van Leefmilieu en de leden van de Interministeriële Conferentie voor het Leefmilieu, uitgebreid met de ministers en staatssecretarissen verantwoordelijk voor Landbouw en voor Wetenschapsbeleid, zich ertoe verbonden de nodige middelen vrij te maken voor de uitvoering van een strategie om het aantal soorten wilde bestuivers waarvan de populatie afneemt, met de helft te verminderen en om het aantal soorten dat een positieve trend vertoont, met 50% te verhogen ten opzichte van 2019.
Hoe kan dit worden bereikt?
In de eerste plaats door de land- en tuinbouw bestuiversvriendelijk te maken. Dit omvat een reeks bestuiversvriendelijke landbouwpraktijken, een intensievere dialoog tussen belanghebbenden, een betere samenhang tussen beleidsmaatregelen in de landbouw- en de milieusector, en een nauwe samenwerking tussen boeren en tuinders, imkers, natuurbeschermingsorganisaties en landbouworganisaties.
Steden, infrastructuur en ruimten moeten ook bestuiversvriendelijker worden gemaakt. Er zijn veel mogelijkheden om hun aanwezigheid te stimuleren en hun bescherming te verbeteren in stedelijke gebieden, vooral langs wegen en spoorwegen.
Ten slotte is de strategie erop gericht de kennis over en het bewustzijn van de toestand van bestuivers te verbeteren, alsook de oorzaken van hun achteruitgang.
U kunt hier de Nationale Strategie voor Bestuivers downloaden
Gerelateerde artikels
